Pierwszym “językiem internetowym” stosowanym w sieci www był standard HTML, czyli HyperText Markup Language. Jego podstawowym celem jest nadawanie określonej struktury dokumentom. Jego konstrukcja jednak jest dość ograniczona i “sztywna”. W miarę rozwoju sieci i wzrostu zapotrzebowania na obsługę i przetwarzanie coraz większej liczby i rodzaju danych możliwości oferowane przez HTML przestały być wystarczające. Pojawił się XML, czyli “eXtensible Markup Language” – rozszerzalny język znaczników. Jest to język czysto “formalny”, a więc jego dokumentacja opisuje jedynie konstrukcję, zachowania, reguły.
Słowo “extensible” w nazwie oznacza, że znaczniki stosowane do opisu dokumentu mogą być dowolnie definiowane w miarę potrzeb. To, oraz całkowita niezależność od platformy na której działa wraz ze zdolnością do nadawania struktur całkowicie dowolnym danym, to jego charakterystyczne cechy. XML i jego pochodne dzięki swojej uniwersalności, elastyczności i prostocie stał się szybko bardzo popularnym standardem wykorzystywanym w sieci www na bardzo szeroką skalę. Wprowadzenie XML’a przyczyniło się także do powstania wielu nowych rozwiązań, takich jak chociażby format RSS, rozszerzalna wersja HTML – XHTML, standard OpenDocument – uniwersalny i otwarty standard opisu dokumentów biurowych, a nawet cały protokół udostępniania rozmaitych usług sieciowych zyskujący coraz większą popularność znany jako SOAP. XML jest również integralną częścią innej technologii, która prawdziwie zrewolucjonizowała jakość i uniwersalność stron www, czyli AJAX’a.
