Ważnym przykładem innowacji finansowej, której powstanie wiązało się zarówno z udoskonaleniem technologii przekazywania informacji jak i zawierania transakcji, jest sekurytyzacja (obligatoryzacja), jedna z najbardziej znaczących innowacji finansowych dwu ostatnich dekad. Sekurytyzacja jest to proces przetwarzania aktywów zwykle obsługiwanych przez banki, które w innej postaci charakteryzują się brakiem płynności (takich jak długi hipoteczne na budownictwo mieszkaniowe), na sprzedażne papiery wartościowe rynku kapitałowego. Jak mogliśmy się przekonać, dzięki ulepszeniu możliwości gromadzenia informacji sprzedaż papierów wartościowych rynku pieniężnego stała się łatwiejsza. Instytucje finansowe skorzystały ponadto z obniżenia kosztów transakcyjnych, związanego z rozwojem technologii komputerowej. Pozwoliło im to tanio wiązać zobowiązania (takie jak długi hipoteczne) o niewielkich nominałach (zwykle nieprzekraczających 100000 dol.) w pakiety, a następnie przyjmować spłaty odsetek i sumy podstawowej z pożyczek zebranych w pakiecie i ?przekazywać” (wypłacać) stronom trzecim. Podział pakietu pożyczek na jednostki o wystandaryzowanej wielkości czyni z nich papiery wartościowe o określonej płynności, to, że składają się one z wielu pożyczek, zwiększa natomiast dywersyfikację ryzyka, przez co stają się bardziej pożądane. Instytucja finansowa sprzedająca instrumenty pochodzące z zamiany pożyczek bankowych na zbywalne papiery wartościowe osiąga zyski z obsługi pożyczek (odbieranie spłat należności odsetkowych i sumy bazowej oraz wypłacanie ich stronie trzeciej) oraz z opłat pobieranych za te usługi od trzeciej strony.
