Przydatność optycznych nośników danych dla celów archiwizacji stała się oczywista wkrótce po wprowadzeniu na rynek dysków wizyjnych typu Laservision.
Różne systemy archiwizacyjne wykorzystywały dużą pojemność pamięci tego medium – zwłaszcza w zakresie działalności wydawniczej do sporządzania dokumentacji zdjęciowej. Tymczasem w ofercie rynkowej pojawiły się różne systemy archiwizacyjne wyposażone w możliwości zarządzania również tekstem, grafiką, bez dźwiękowym video i dźwiękiem, współpracujące z różnorodnymi nośnikami optycznymi. Głównym obszarem zastosowań tych nośników w zakresie działalności gospodarczej jest jednak z pewnością składowanie dokumentów. Magazynuje się przy tym „elektroniczne kopie” tekstów umów, rachunków, korespondencji i innych dokumentów związanych z funkcjonowaniem biznesu. Pracuje się przy tym najczęściej z pamięciami optycznymi jednokrotnego zapisu, aby uniemożliwić późniejszą ingerencję w zapisanych dokumentach. Dokumenty mogą być także udostępnione użytkownikom w ramach sieci. Banki danych obrazowych pracują na pojedynczych obrazach, zakodowanych cyfrowo, często również skompresowanych. Przy pomocy różnych programów mogą być one poddane wnikliwej analizie, można też przeprowadzać pomiary, zmieniać tonacje barw itp. Mówiąc krótko, na bazie zakodowanych cyfrowo obrazów o wysokiej jakości, możliwości wszelkich analiz i ocen są prawie nieograniczone.W kręgach naukowo-technicznych są one już zresztą wykorzystywane. Jednym z istotnych obszarów zastosowań pamięci CD-ROM są katalogi i systemy informacyjne w bibliotekach oraz archiwach. Jeszcze w 1991 r. czytniki CD-ROM stanowiły w tym środowisku większą część całej zainstalowanej bazy sprzętu tej klasy. Wszystko to, co kiedyś przechowywano na filmach i mikrofiszach, dziś przechowują dyski CD-ROM. Techniki cyfrowego przetwarzania obrazów oferują również możliwości sporządzania wysoko jakościowych kopii dokumentów zagrożonych procesem starzenia. Nie da się wprawdzie w ten sposób uratować oryginałów, jednakże najlepsze z możliwych, skopiowane bez strat, odbitki cyfrowe niszczejących dokumentów dają przynajmniej szansę utrwalenia ich stanu aktualnego.
